“Babbelen, van elkaar leren en tot rust komen tussen de groenten”
Buurtmoestuiniers van ‘t Bonenveld in Lokeren kijken uit naar een nieuw jaar vol lekkers
Ken jij het Lokerse Heirbrugmolenpark al? Deze centraal gelegen groene long rond de beschermde Heirbrugmolen in Lokeren ging in het voorjaar van 2023 officieel open, en vormt een fijne plek om wat geschiedenis op te snuiven, een drankje te nuttigen en de kinderen te laten ravotten. En niet te vergeten: om te moestuinieren. Een groep enthousiaste vrijwilligers stampte hier namelijk een gezellige ecologische samentuin uit de grond, om buurtbewoners dichter bij elkaar te brengen.
Hoewel samentuin ‘t Bonenveld in deze tijd van het jaar in winterslaap is, voel je dat het een warme plek is waar veel moeite en liefde in zit. “In februari of maart beginnen we de grond weer klaar te maken voor een nieuw seizoen”, vertelt Stijn Overloop. In het professionele leven is hij directeur van Velt vzw (Vereniging voor Ecologisch Leven en Tuinieren), maar dit project mee dragen doet hij in zijn vrije tijd, vanuit zijn passie voor tuinieren en mensen samenbrengen. “Met verschillende leden van de trekkersgroep hadden we enkele jaren geleden al een samentuin, op privégrond. Die moest echter plaatsmaken voor bebouwing. Toen de plannen voor dit park gemaakt werden, grepen we de kans om er een mooi nieuw verhaal te beginnen.” De stad zorgde voor de vormgeving van de ecologische moestuin, als onderdeel van het publiek toegankelijke park. Maar er was geen overdekte ruimte om gereedschap te bewaren, workshops te organiseren of even uit te rusten in de schaduw.
Dus vroegen de vrijwilligers steun aan #Een hart voor Waas – Streekfonds Oost-Vlaanderen voor een ‘tuinhuis met een plus’. “Dat is nu twee jaar geleden”, blikt Stijn terug. “Hoewel de crowdfunding plaatsvond in coronatijden, liep die erg vlot. Onder meer dankzij de vrouw van een van onze vrijwilligers, die actief is in de communicatiesector. Zij zorgde voor een logo voor onze samentuin, een Facebookpagina en énorm veel reclame om onze crowdfunding – en tegelijkertijd ons project – bekend te maken.” Zo werd er 6.566 euro opgehaald, waar #Een hart voor Waas 4.000 euro bovenop deed.
Tot rust komen
Intussen doet het tuinhuis uitstekend dienst. “Door de hevige regens in 2022 zijn we dat jaar maar laat kunnen beginnen, en slechts op een deel van het terrein”, zegt Stijn. “2023 was dus ons eerste échte jaar samen moestuinieren en dat was heel geslaagd. We hebben een erg diverse groep tuiniers samengebracht: met en zonder ervaring, jong en oud, mannen en vrouwen, met Belgische en buitenlandse roots … Wel wonen ze allemaal in de buurt. Sommigen hebben een individueel perceel dat ze zelf bewerken, anderen delen een groepsperceel, waardoor het werk verdeeld wordt. Maar sowieso leert iedereen van elkaar. Er worden fijne gesprekken gevoerd, recepten uitgewisseld en regelmatig organiseren we activiteiten zoals workshops of een oogstfeest.”
“Tijdens de afsluiting van ons seizoen hebben we alvast vooruitgeblikt naar onze dromen en wensen voor 2024. In het nieuwe jaar willen we nog meer inzetten op het sociale luik van de moestuin, met nog meer initiatieven om elkaar beter te leren kennen. Misschien ook tijdens de winter, wanneer er op het veld minder werk is. Daarnaast willen we onze moestuin nog mooier maken, met een druivelaar tegen het tuinhuis en extra bloemen op het gemeenschappelijke perceel dat daar ligt. Op die manier hopen we tegelijkertijd nog meer natuur in de tuin te brengen.”
Tonen aan de kleinkinderen
De Pakistaanse Haider heeft alvast zin om er deze lente terug in te vliegen. “Toevallig zocht ik net naar een manier om mijn tijd als gepensioneerde in te vullen, toen er een flyer van samentuin ‘t Bonenveld in mijn brievenbus viel. Zelf heb ik geen tuin, en bovendien heb ik altijd interesse gehad om te leren moestuinieren. Dus ik heb geen seconde getwijfeld om mij aan te sluiten.” Haeder geniet erg van het sociale contact dat hij heeft dankzij de tuin. “Ik deel een perceel met een paar andere moestuiniers. Via een whatsappgroep bespreken we wat er moet gebeuren, en vaak spreken we ook af om samen te gaan werken. Of om iets te gaan drinken, dat is ook al gebeurd. Tijdens het werk in de tuin praat je over de groenten, maar ook over andere zaken, zoals je kinderen, de zorgen wanneer iemand in de familie ziek is… Dat doet deugd. Ook vind ik de ontmoetingen met passanten heel waardevol. Ik herinner me nog een koppel uit Geraardsbergen dat langs de tuin aan het wandelen was en vragen begon te stellen. Ze waren onder de indruk van de zonnebloemen, dus ik heb hen zaden gegeven.”
“Ik vind het ook leuk om mijn kleinkinderen af en toe mee te brengen. Zij weten niet hoe bloemkool groeit, of hoe wortels eruitzien wanneer ze in de grond zitten. Ze zien groenten alleen in de supermarkt. Het is dus heel leerzaam voor hen.”
Even opladen
Moestuinier Hanne heeft thuis drie kinderen rondlopen. Zij knabbelen graag van rauwe groenten uit de samentuin wanneer Hanne oogst meebrengt naar huis, maar komen niet zo vaak mee. “Moestuinieren is voor mij immers een rustmoment”, lacht zij. “Thuis heb ik wel een tuin, maar geen stilte. Hier even stoppen op de terugweg van het werk is de ideale manier om op te laden.”
Daarnaast vindt Hanne het fantastisch om bij te leren van de meer ervaren tuiniers. “Je kan zelf wel dingen opzoeken, maar het is sneller en ook gewoon veel interessanter om aan iemand anders die bezig is te vragen hoe die bepaalde dingen aanpakt. Volgend jaar ga ik mijn individueel perceel dan ook inruilen voor een groepsperceel. Ook qua tijdsinvestering zal dat beter zijn. Omwille van mijn gezin kan ik namelijk niet heel vaak komen werken. Dat was voor mij oorspronkelijk de reden om niet voor een gedeeld perceel te kiezen: ik voelde me er ongemakkelijk bij dat een ander meer zou moeten doen. Intussen weet ik dat iedereen elkaar wil helpen, en dat sommigen juist meer werk willen verzetten. Op die manier blijft het ook voor iedereen toegankelijk.”
Dank aan onderstaande partners van #Een hart voor Waas die mee voor de verdubbeling van de ingezamelde middelen van de crowdfunding zorgden.
