Ontprikkelen in een cocon van rust
Vzw Lia bouwt ‘Room with a view’ voor jongeren die rust zoeken
Ben je op zoek naar een stille plek om even te ontspannen in de buurt van Waasmunster? Zoek eens de oude kloostertuin op, achter de lokale Lia-vestiging. De vzw die zich inzet voor jeugdzorg heeft deze tuin opengesteld voor het publiek, zodat wandelaars en jongeren er op een spontane manier met elkaar in contact kunnen komen. Sinds afgelopen zomer kunnen beiden er ook genieten van een fraai kunstwerk van Will Beckers, genaamd ‘Room with a view’. “Ga je erin zitten, kom je terecht in een cocon van rust.”
“Met Lia vzw begeleiden wij dagelijks een tweehonderdtal kinderen en jongeren”, vertelt pedagogisch coördinator Wieter Van Parijs. “Dat doen we in onze vestigingen in Waasmunster, Lokeren en Beveren, maar ook via thuisbegeleiding of pakweg ondersteuning op kot. De kinderen en jongeren die we helpen hebben allemaal een verschillende achtergrond, maar komen steeds uit gezinnen waar het moeilijk loopt, waardoor er problematische opvoedingssituaties ontstaan.”
Waarom wilden jullie graag een kunstwerk plaatsen in de tuin?
“We hebben in Waasmunster vijf leefgroepen met jongeren van diverse leeftijden. Zij zijn dag in dag uit bij elkaar. Dat creëert nogal wat drukte. Daarom maken we werk van voldoende rustplekken, waar jongeren even kunnen ontprikkelen. Onze Lia-tuin speelt daar een belangrijke rol in. We zijn al een tijdje bewust bezig met die zo natuurlijk mogelijk te maken. Oude metalen afrastering is vervangen door kastanjedraad, we hebben spelelementen gecreëerd uit hout, er zijn speelheuvels aangelegd. Zo’n natuurlijke omgeving brengt rust met zich mee. Nu wilden we daar graag een extra stille plek aan toevoegen. Kunstenaar Will Beckers ontwierp daarvoor ‘Room with a view’. Het is een soort ei geworden, een cocon, waarin je kan gaan zitten. Voor je heb je zicht op het water, boven je op de lucht. Ideaal om even weg te dromen. Onze jongeren kunnen er terecht als ze nood hebben aan geborgenheid en stilte, of als ze een privégesprek willen voeren.”
Om de creatie te financieren hebben jullie een crowdfunding opgezet, samen met Streekfonds Oost-Vlaanderen. Hoe is die verlopen?
“Gelukkig is onze crowdfunding gestart voor de gevolgen van de oorlog in Oekraïne zich echt lieten voelen. Anders was het misschien moeilijker geweest om middelen bijeen te krijgen. Nu ging het behoorlijk vlot. Als grote organisatie hebben we een brede achterban.
We hebben onze vriendenkring ingeschakeld, de Rotary aangeschreven, we kregen steun van bedrijven uit ons netwerk en ook donaties van buurtbewoners en andere sympathisanten kwamen vlot binnen dankzij reclame op sociale media. Zo haalden we 3.780 euro op, die is verdubbeld door #Een hart voor Waas.”
“Maar dat wil niet zeggen dat we gespaard blijven van de impact van de financiële crisis. Onze jongeren komen vaak uit kansarmoede. Zij hebben er wel onder te lijden. Onze wachtlijsten waren al lang, en ze worden alleen maar langer. En bovendien zijn er helaas minder werkingsmiddelen vanuit de overheid, want die worden niet meer geïndexeerd. Onze gebouwen onderhouden, eten kopen, noem maar op, het wordt allemaal moeilijker. Dat maakt dat we steeds vaker een beroep moeten doen op externe middelen.”
Wat vinden de jongeren van het kunstwerk?
“Aan de sigarettenpeuken die er soms blijven liggen merken we dat de rustplek volop gebruikt wordt. Maar we staan daar als begeleiders niet op te kijken. Het is net de bedoeling dat de jongeren daar wat privacy hebben. Onze therapeuten komen er ook wel eens met iemand voor een gesprek. Dus ja, iedereen is heel tevreden. Ook de buurtbewoners. We hebben er destijds voor gekozen om onze tuin open te zetten, omdat we jeugdzorg van achter de muren willen weghalen. We willen openheid creëren. Doordat buren hier komen wandelen, ontstaan er soms spontane interacties tussen hen en de jongeren. Sommigen komen soms een jongere meenemen wanneer ze met hun hond gaan wandelen. Vrijwilligers komen ook helpen met huiswerkbegeleiding, of ateliers houtbewerking of metaalbewerking. Die kruisbestuiving is heel waardevol, en dankzij de aandacht die er is gekomen voor het kunstwerk zal die zeker verder groeien.”
Ik zie zo’n gemeenschappelijke ruimte zeker als een meerwaarde, voor iedereen.”
Buurvrouw Ingrid Vercauteren (70) is regelmatig te vinden in de kloostertuin van Lia. “Weinig mensen kennen deze groene parel. Ik organiseer met mijn Natuuratelier Sombeke natuurklasjes en -kampen voor kleuters en lagereschoolkinderen. Als we in de tuin gaan ontspannen, is iedereen verrast. Ook de leerkrachten. Terwijl het de ideale plek is om naartoe te komen met kinderen, omdat zij zich uren kunnen bezighouden tussen de natuurelementen zonder zich te vervelen.
Ik ben ook al in het nieuwe kunstwerk gaan zitten, uiteraard. Niet met kinderen bij, dan kan je er niet ten volle van genieten. Je moet er bewust in plaatsnemen, in stilte, en even bezinnen. Dan is het schitterend. Ik hoop dat de jongeren van Lia daar ook geregeld de tijd voor nemen. Zij worden door de buitenwereld wel eens aanzien als ‘probleemjongeren’, maar ik heb al hele fijne ontmoetingen met hen gehad. We komen elkaar regelmatig tegen en daar zijn al interessante, filosofische gesprekken uit voortgevloeid. Ik zie zo’n gemeenschappelijke ruimte dus zeker als een meerwaarde, voor iedereen.”
TV Oost maakte in maart 2022 een reportage voor VZW Lia aan de crowdfunding begon. Herbekijk ze hier.
