“Ja, er is een taalbarrière. Maar er is nog meer interesse in elkaar”
Interculturele samentuin de Puithoek in Beveren werpt eerste vruchten af
Neem een braakliggend stuk grond, een nabijgelegen Rode Kruiscentrum, breng op smaak met enkele vrijwilligers en werk af met enthousiaste buurtbewoners. Het resultaat? Een geweldige samentuin, waar iedereen samen z’n schouders onder kan zetten en waar ongetwijfeld veel vriendschappen zullen groeien. “We hebben al een bodemanalyse uitgevoerd, groenbemester gezaaid om de bodemstructuur te verbeteren en zijn nu volop plannen aan het uittekenen voor het voorjaar”, zegt projecttrekker Carine Van Remoortere.
Het idee voor Samentuin de Puithoek kwam vanuit Avansa Waas-en-Dender, het vroegere Vormingplus. “Als vzw brengen wij volwassenen samen in hun vrije tijd, en dat in een educatieve setting”, vertelt Carine. “We organiseren bijvoorbeeld lezingen en workshops, maar werken ook allerlei projecten uit. Omdat duurzaamheid en diversiteit twee van onze speerpunten zijn, rees het plan om het terreintje aan de Go! School aan de Kruibekesteenweg in Beveren om te toveren tot interculturele samentuin, waar we buurtbewoners en nieuwkomers die verblijven in het Rode Kruiscentrum kunnen samenbrengen.”
Warme reacties
Om middelen voor het project bijeen te krijgen, diende Avansa vorig jaar een dossier in bij #Een Hart voor Waas. “Ik herinner me nog hoe we de promocampagne voor onze crowdfunding zijn gestart op een koude, natte dinsdagvoormiddag, op de wekelijkse markt. Het was totaal geen weer om daar gezellig boodschappen te halen. Toch was iedereen die we aanspraken ontzettend enthousiast. Ook toen we later van deur tot deur gingen in de wijk om onze plannen bekend te maken, kregen we hele warme reacties. De ene wou ons steunen, de andere meedoen!” Uiteindelijk werd er een bedrag van bijna 4.750 euro opgehaald om materialen aan te kopen, dat bovendien verdubbeld werd door #Een hart voor Waas.
Met handen en voeten
Buurtbewoners vonden vlot hun weg naar de samentuin, ook dankzij het wijkcomité dat reclame hielp maken. “Om de bewoners van het Rode Kruiscentrum mee te krijgen, ben ik daar een aantal infosessies gaan geven. Dat was best een uitdaging: er is geen gemeenschappelijke taal die wij allemaal spreken. Sommigen praten Frans, anderen Arabisch, Spaans of pakweg Russisch. Maar met behulp van pictogrammen is het goed gelukt om ons verhaal te doen.” Nieuwkomers de kans geven om Nederlands te leren en te oefenen is tenslotte een van de doelstellingen van de samentuin. “Intussen zijn we al een aantal keren samengekomen om in de tuin te werken.
Gemeente Beveren heeft afgelopen zomer bijvoorbeeld het hoog opgeschoten onkruid weggehaald, waarna we groenbemester phacelia konden inzaaien. Daarnaast hebben we enkele VELT-cursussen gevolgd en zaaiden we onder meer rucola, kervel, postelein, look…
Er is uiteraard die taalbarrière tussen de buurtbewoners en de nieuwkomers, maar wat nog meer opvalt is hoe behulpzaam iedereen is en hoeveel interesse er is in elkaars verhaal. Iedereen staat hier steeds met handen en voeten van alles uit te leggen. Dat is best grappig, maar vooral mooi om te zien.”
